De Laatste Loodjes...

Hier weer een update. Aangezien ik iedereen ongeveer hetzelfde wou vertellen leek het mij een goed idee om nog maar een verhaaltje te schrijven.

Waar waren we gebleven. Ja, de winkeldag in Nancy. Goed, inmiddels is daar nog een paar schitterende zwarte schoenen bij gekomen en een week later nog een paar schoenen. Hehe, heel mooi. Vertelde ik aan Ingrid welke het waren, blijkt dat ze ook in NL zijn. Ben, tant pis! Jammer dan. Vond ze zo mooi.
Zaterdag 9 juni zijn Marije en ik opstap geweest, wat echt helemaal GEWELDIG was. We hebben ons echt lekker uitgeleefd, alleen maar gedanst en lol gehad. We hebben het er nog wel over.

Vorige week zijn Marije, Marie Louise, Didi en ik met zn vieren naar Luxemburg geweest. Het was mijn vrije dag, dus dat was perfect geregeld. ’s Ochtends direct naar hun toegelopen (ongeveer een kwartiertje lopen) en we zijn direct vertrokken.
In Luxemburg aangekomen de leuke winkels bekeken. Toch weer anders dan in Frankrijk, het voelde echt als buitenland. Na ongeveer een uurtje zei Marie, “Kom deze kant op.” Ik: “Hoezo? Deze winkelstraat hebben we nog helemaal niet gehad?!”. “Nee, we gaan wat eten. Marije heeft honger, dus we moeten wat eten, anders wordt ze pissig”. Whohahah, vond t zo lollig. Op een erg gezellig (livemuziek!) plein met allemaal terrasjes hebben we ons neergevleid. Daar eerst een drankje gedronken en vervolgens alledrie het dagmenu gekozen: meloen met parmaham, salade, kip met saus en patatekes. Smulle dus.
Na deze heerlijke stop zijn we verder gaan winkelen. We kwamen op een groot plein uit waar en prachtige toeristenbus stond (zoiets wat ze ook in Engeland hebben). Marije zo: “Oh, zullen daar mee?!”. Marie: ”Ok. Kom, we gaan”. Zo gezegd zo gedaan. Haha, was erg grappig, in de bus sight-seeing door Luxemburg. Koptelefoon en al. Jaja, echte toeristen.
Hierna hebben we nog wat gewinkeld (marije heeft nog schoenen gekocht) en hebben we nog een drankje in een leuk café gedronken. Vervolgens richting Metz.
Conclusie: Luxembrug is een zeer vraaie stad dat het bezoeken waard is. Opvallend zijn de vele talen waarmee u zich kunt redden, er wordt Luxemburgisch gesproken, maar ook Frans en Duits. Dit zijn de drie hoofdtalen. In de kranten zul je alledrie tegenkomen, naargelang de journalist zich het best uiten kan. Op terrassen wordt naast deze drie talen ook Nederlands zeer goed begrepen en gesproken! Is het niet geweldig.
Mooi. Thuis hebben we pizza gegeten, film gekeken, episode van Prison Break en uiteindelijk zijn Marije en ik nog uit geweest. Helaas mislukte dit, we werden belemmerd door entree, saaie muziek en tijd (werd steeds later en de volgende morgen moest ik wel weer werken..). Dus verkleumd en verkouden naar huis gegaan, na een zeeer leuke dag in Luxemburg, gezellige avond bij Marije en co, maar teleurstellende nacht in Metz Ville…

Afgelopen zaterdag zijn Marije en ik weer uitgeweest, leuk leuk. Heb daar ook geslapen, wel zo handig. Zondag heeft Kees mij nog even geholpen met Scheikunde, wat zeer verhelderend was. Scheikunde nu zo goed als af, net als Biologie. Maar natuurkunde en wiskunde wordt nog vervelend. Vooral omdat ik geen boeken van wiskunde heb… Begin nu toch wel wat te stressen, want heb niet veel tijd meer om het te leren, vraagjes aan Kees en een laatste keer herhalen. Ai! Dat herhalen kan de maandag nog wel voordat ik vertrek. Mm, shit, dat wordt echt krap. Oefenen met iq-testen wordt m ook niet meer. Ik zie het wel, tis gelukkig niet het belangrijkste, maar toch…Ik ga verder:
Marije en ik wouden zondag ook Parijs gaan regelen, wat inhoudt, de trein reserveren en treinkaartje kopen. Kwamen we erachter dat er alleen nog maar TGV 1e klas tickets waren!! Shit, dat is echt veeeel te duur. Nog allemaal andere opties uitgezocht, maar t kwam er telkens weer op neer dat we 300 euri’s voor 2 dagjes moesten neertellen (met hotel en eten er nog niet eens bij!). Dus helaas, wij balen. Parijs gaat niet door..

Tot gistermiddag! Marie was thuis van haar werk en we zijn met z’n vieren een terras opgegaan. Na wat praten en ideeën uitwisselen wat we zouden kunnen doen dit weekend vroeg Marie waarom we volgend weekend niet gingen. Wel, uuh, dat is mijn laatste weekend voordat ik weg ga. Tsja waarom gaan we dan eigenlijk niet?! Dus, jawel, we gaan toch!!! Marie zei dat ze ons wel heen wil brengen, vrijdagavond en dan gaan we zondag met de trein terug. Super! Gaan we toch nog naar Paris!
Nu is dan komend weekend mijn laatste weekend in Metz. Dat is wel vreemd. Opeens voel ik dat ik hier echt niet lang meer ben. Het is altijd zo gewoon dat ik hier ben, hier alles heb, Victor et Eugénie om je heen en… en… binnenkort is dat allemaal weg! Afgelopen. Dat voelt echt vreemd. Terwijl ik ook heel erg zin heb om weer naar huis te gaan. Maar dan begint het echte leven weer en is het snel afgelopen met mijn ‘vrijheid’. Dit in de zin van geen toetsen of studiestress. Na de zomer begint voor mij ook eindelijk het echte leven, Marianne gaat studeren. Goh, wat zal dat anders zijn volgend jaar en wat zal ik hier naar terugverlangen als ik zit te zweten boven m’n studieboeken. Ben zeer benieuwd wat het Lot me zal brengen.. De tijd zal het leren.

Voor nu, ik wil nog genieten van de laatste twee weekjes, zo mogelijk ‘afscheid’ van de mensen hier nemen en dan op naar Paris. Wel heel vreemd. Een weekend Parijs, zondagavond laat thuis en de volgende ochtend ga ik weg uit Frankrijk! AAAH!

Niet te veel nadenken. Niet te veel stressen en relaxen nu het nog kan.

Tot het volgende verhaal, mocht dat niet komen. Dan tot ziens!

Veel liefs,
Marianne