Winkelen in Nancy

Afgelopen woensdag (6 juni) zijn Marije en ik naar Nancy geweest te winkelen. ’s Ochtends vroeg uit de veren voor dit uitstapje. We zouden met de trein gaan, dus zaten we ook echt vast aan een tijd. Na enorm snel gedoucht te hebben, zonder opmaken, op het station het treinkaartje kopen. Nam dat stomme apparaat alleen maar muntgeld aan! En met een normale pinpas valt hier niet te betalen. Na nog een vergeefse poging gaven we het op, die trein halen we toch niet meer. Heb een troost pain au chocolat voor ons gekocht en deze lekker in de zon opgesmuld (ja, het beloofde ook vandaag weer zeer warm te worden..). De volgende trein ging een uur later dus we hadden nu rustig de tijd om te chillen en proberen een treinkaartje te regelen. Uiteindelijk gewoon bij een loket gekocht, mooizo. Das geregeld.
In Nancy aangekomen zijn we maar ergens heen gaan lopen. Geen idee waar het centrum is. Al snel viel mijn oog op Printemps, soort V&D hier. Dus via Printemps belandden we in de winkelstraten.

Eerste winkel direct prijs. Marije ging mij even goed helpen, wat een hele stapel shirtjes in de paskamer opleverde. Heb alles aangepast en één shirtje meegenomen.
’s Middags een broodje bij de bakker gehaald en gerelaxed in het park. Een van de laatste winkels was ZARA. Tjsa, nu had ik de smaak te pakken! Zag opeens OVERAL mooie kleren. Heb dan ook alles op mn arm gepakt om te gaan passen. Dit mee, dit mee, ooh, das ook wel leuk. Hé, een tafel, jeeeemig, alles hierop is leuk. Dus dit ook nog mee. Kwam bij de pashokjes met 10 artikelen, hehe. Na een goeie passessie een schitterende zwarte broek en prachtig bloesje meegenomen. De rest aan vrouwe pashok gegeven. (die nogal pissig was omdat we het niet netjes hadden opgevouwd en dingen nog binnenste buiten zaten. Oeps ;) daar is zij toch voor?!!) Vervolgens met de roltrap omhoog en jawel, nog meer moois. Na het een en ander door mn handen te hebben gehad, nog een leuk shirtje. Ff kijken, passen over mn hempje heen. Ja, die gaat ook mee. Heel goed gedaan Marianne! In tijden niet meer zo goed geshopt (kon echt niet meer winkelen, dat krijg je ervan als je ongeveer een jaar lang niet winkelt!).
Ik zo tegen Marije: “Goh, ben echt goed geslaagd vandaag! Nu alleen nog een zonnebril en dan heb ik alles.” Kwamen we niet net voorbij een leuk winkeltje met zonnebrillen. Nouja, maar even kijken dan he? En…jawel de eerste de beste die ik opzette was direct perfect! Hoppetee, ook maar mee. Ook maar zo’n groot bewaarblik erbij en klaar. Als laatste zijn we nog naar een schoenenwinkel gegaan waar ik die morgen al mooie schoenen had gezien, maar toen nog niet kon kiezen. Drie mooie paren. Uiteindelijk stond ik voor de kassa met de mooiste schoenen. Vrouwe verkoopster begint een verhaal tegen mij dat de schoen erg glad is en daarom doet ze er antislip-zooltjes onder. (al bezig ze er op te plakken) Uuh, ja is goed, prima. Vervolgens wordt het tijd om te betalen. Zie ik opeens dat ik die onnozele zooltjes moet betalen! Ho es even! Daar heb ik niet omgevraagd! Nee, ze kon ze er niet meer afhalen. Zij: “Ooh, sorry. Eeh, ja, die moet je wel betalen ja. Sorry”. Kutstreek, als ze het dan even van te voren zegt, maar nee hoor. Zo wordt je hier beetgenomen. Wel, die vlieger ging niet op! Dezelfde winkel hebben we ook in Metz, haal ik ze daar wel. Vrouwe verkoopster met haar schoenen met anti-slip-zooltjes achter gelaten en naar het station gelopen waar we direct in de trein konden stappen.
Na deze lange, maar voldane dag zijn Marije en ik nog uit eten geweest. Hierna elk ons weegs gegaan.

Tot zover, speciaal voor de dames onder ons ;)

Xx marianne